چرا مدیریت تکنولوژی؟

منابع فناورانه (Technological Resources) یکی از مهمترین منابع و داراییهای هر سازمان هستند. انتظار می رود سازمانهایی که از منابع فناورانه غنی تری بهره مند هستند، موقعیت رقابتی مناسب تری داشته باشند. اما در کمال تعجب چنین اتفاقی هرگز رخ نخواهد داد! در حقیقت می توان گفت سازمانهایی موفق به کسب موقعیت رقابتی بهتر از طریق منابع فناورانه می شوند که می توانند این منابع را مدیریت کنند. ارزش آفرینی و خلق ثروت تنها از طریق مدیریت منابع فناورانه و نه صرفا بواسطه وجود آنها اتفاق می افتد.

جایگاه تکنولوژی در سازمان:

تکنولوژی با نقطه نظرات فلاسفه علوم و تکنولوژی در دو جایگاه قائم به ذات (Substantive) و ابزاری (Instrumental) مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. در نهایت یک رویکرد ترکیبی با عنوان رویکرد بحرانی (Critical) از ترکیب دو نقد دیگر شکل گرفت که نگاهی محتوایی ابزاری به تکنولوژی دارد.
جایگاه تکنولوژی در سازمان نیز از قاعده ترکیبی پیروی می کند. گاه در مقام یک ابزار و گاه بعنوان شاوده تمام فعالیتهای سازمان. در عمل، تکنولوژی در هر سازمان می تواند تعیین کننده هویت و نوع فعالیت سازمان باشد و یا بعنوان ابزاری برای دستیابی به هویت اصلی سازمان نقشی اساسی ایفا کند.

با در نظر گرفتن رویکرد ترکیبی چند سوال اساسی مطرح خواهد شد:

• تکنولوژی ها در ارزش آفرینی سازمان ها تا چه حد تاثیرگذار هستند؟
• آیا میتوان تکنولوژی را در بخشی از استراتژی کلان سازمانها مدنظر قرار داد؟
• آیا محتواهای تکنولوژیک قابلیت ارزیابی، پیش بینی، رتبه بندی و یا هر فعالیت علمی دیگری را دارند؟
• سازمان های تکنولوژی بنیان چه سازمان هایی هستند؟